Sauvignon Blanc bez wątpienia mieści się w ścisłej czołówce białych odmian winorośli uprawianych na świecie. Rozsiana po całym globie daje wina zróżnicowane, choć nie można odmówić pewnego wspólnego mianownika.
Sauvignon Blanc bez wątpienia mieści się w ścisłej czołówce białych odmian winorośli uprawianych na świecie. Rozsiana po całym globie daje wina zróżnicowane, choć nie można odmówić pewnego wspólnego mianownika. Sauvignon może przyszpilić niezwykłą kwasowością, zaciekawić ciekawą strukturą aromatów, ale i rozczarować kompletnie rozmydlona strukturą.
Sauvignon Blanc, spotykane synonimy tej odmiany: fume blanc (Kalifornia), muskat-sylvaner (w Styrii i Burgenlandzie w Austrii), spotykane są również francuskie określenia: Surin, Fié dans le Neuvillois, Punechon.
Jest to odmiana prawdziwie wyrazista i – można powiedzieć – esencjonalna, w pełni rozwijająca strukturę owocu. Późno dojrzewa i nieźle nadaje się na wina z późnego zbioru. Dość dobrze znosi chłody, jest jednak średnio odporna na szkodniki i mało odporna na choroby i pleśnienie, co czyni ją odmianą podatną również na botrytis cinerea czyli pleśń szlachetną jak najbardziej pożądaną przy produkcji win słodkich.
Sauvignon Blanc ma owalne owoce w kolorze soczystej zieleni z żółtawymi odcieniami, owoce w kiści są dość mocno zwarte, bogate w ekstrakt, dobrze koncentrujące cukier a co za tym idzie wina mają wyższą zawartość potencjalnego alkoholu. Sauvignon dobrze sprawdza się na różnego rodzaju glebach, szczególnie jednak dobrze czuje się na glebach żwirowych, kredowych i obfitujących w kwarc.
Jest to odmiana rdzennie francuska. Jest prawdopodobnie potomkiem starożytnej odmiany Fié występującej dawniej głównie w Dolinie Loary. Ostatnie badania wskazują ostrożnie, że sauvignon blanc może być krzyżówką traminera i chenin blanc. Warto wspomnieć również, że w wyniku krzyżówki przeprowadzonej w XVIII wieku, prawdopodobnie w Bordeaux – Sauvignon Blanc i Cabernet Franc stały się rodzicami jednej z najsłynniejszych czerwonych odmian – Cabernet Sauvignon.
Zbyt ciepłe kraje nie są idealne dla tego szczepu, nie toleruje on zbyt długiego i agresywnego ciepła – lepszego wigoru dodaje mu klimat chłodniejszy i to tłumaczy jej dobry styl w Austrii i całkiem niezłe wyniki na Słowacji. Nie znaczy to jednak, że Sauvignon nie potrzebuje słońca – późne dojrzewania stawia tu warunek wielu słonecznych dni w roku. W gorących krajach bardzo uważnie traktuje się daty zbiorów – aby w gronach był właściwy balans miedzy zawartością cukru a kwasów. Inaczej wina będą płaskie i ospałe.
Sauvignon Blanc sadzi się oczywiście nie tylko we Francji, jego uprawy rosną właściwie na całym świecie. Jest to szczep dość przyjazny winogrodnikom i winiarzom. Daje się stosunkowo łatwo prowadzić, ale nie jest to odmiana szczególnie płodna. Jej powodzenie we Francji spowodowało, że dość szybko wychynęła poza jej granice i rozprzestrzeniła się po różnych zakątkach świata. Z dużym zapałem sadzono ją między innymi w Kalifornii, jednak początkowo nie udawało się osiągnąć sukcesów jeśli chodzi o jakość wina. Mimo to długo i z entuzjazmem produkowano zeń mało ciekawe wytrawne lub słodkawe wina. W latach 80. kilku uzdolnionych winiarzy, z Robertem Mondavim na czele (to on rozpowszechnił synonim – Fumé Blanc), zmieniło tę sytuację. Wielkie znaczenie miało tutaj podejście do prac w winnicy. Dbałość o składowanie winogron w plastikowe skrzynki podczas zbiorów, szybkie przewożenie ich do winiarni i fermentacja w obniżonej temperaturze, a także dojrzewanie w beczce zaowocowała wreszcie dobrymi winami – o solidnej budowie, wyższej zawartości alkoholu i ciekawych aromatach.
Główne uprawy Sauvignon Blanc znajdują się we Francji, choć nie można powiedzieć by w ostatnich czasach jakoś szczególnie ich przybywało. Uprawy te znajdują się głównie w Dolinie Loary, Bordeaux (gdzie jest jedną z najważniejszych białych odmian), Południowym Zachodzie i Langwedocji. Wiele winnic obsadzonych Sauvignon Blanc znajduje się w Stanach Zjednoczonych (nie tylko w Kaliforni, ale także w stanie Waszyngton i Teksas), Nowej Zelandii, Chile (szczególnie w dolinie Casablanca) , Argentynie, Afryce Południowej, Urugwaju, Hiszpania (Rueda), Włoszech, Słowenii, Mołdawii, Australii (Adelaida Hills), a bliżej naszej części Europy w Rumunii, Austrii i Słowacji.
Najsłynniejsze wydania Sauvignon pochodzą z Francji . Szczególnie z doliny Loary, z niekwestionowanymi gwiazdami tego regionu – Sancerre i Pouilly Fumé. Sauvignon tworzy rdzeń białych wytrawnych win bordoskich oraz ma też udział w znakomitych winach słodkich.
Jeśli chodzi o Bordeaux i wina słodkie to mamy na myśli przede wszystkim dwa okręgi -Sauternes i Barsac, gdzie Sauvignon Blanc wraz z Semillon i Muscadelle tworzy jedne z najciekawszych słodkich win na świecie, dodając od siebie w tej trójcy wigoru i struktury. Trzeba jednak pamiętać, że mimo wszystko w winach tych Sauvignon gra zdecydowanie drugie skrzypce. Popisy solowe są przeznaczone na występy w innych bordoskich regionach – Grave i Entre-Deux-Mers.
Osobna historia to dzieje Sauvignon Blanc w Nowej Zelandii. Pierwsze poważne uprawy założono tu w latach 70-tych XX wieku. Na prawdziwie szerokie wody rynku winiarskiego Nowa Zelandia wypłynęła na przełomie lat 80 i 90-tych. I trzeba przyznać, że utrzymuje się na tych wodach wspaniale, z roku na rok zwiększając eksport swoich win.
Sauvignon Blanc zrobiło tam rzeczywiście zawrotną karierę. Sukces ten jest tym bardziej zaskakujący zważywszy, że nie tak dawno przecież – nie tylko w Polsce – fakt powstawania win w Nowej Zelandii był dla wielu konsumentów zaskakujący. Dziś to, że powstają tam wina w dużej ilości i dobrej jakości dziwi już mało kogo. Poza tym, warto przypomnieć, że udało się tam nie tylko Sauvignon Blanc, dobrze wypada również Pinot Noir, Merlot czy Cabernet Sauvignon. Najbardziej poważane Sauvignon Blanc pochodzą z regionu Marlborough, najlepiej rozpoznawalne jest Cloudy Bay.
Niektórych konsumentów w Polsce bulwersuje, dziwi lub zaskakuje zamykanie wielu butelek wina z Nowej Zelandii – zwyczajnymi nakrętkami. Zdaniem – nie tylko producentów z Nowej Zelandii – jest to rzecz, dla tych młodych, świeżych win zupełnie nieszkodliwa i naturalna.
Wina z Sauvignon Blanc są zazwyczaj dobrej, średniej budowy często także lekkie i żywe. Głównie powstają z niego wina wytrawne choć jak już wspomniano spora gama win słodkich również przyniosła mu chwałę. Daje wyraziste wina, o zawrotnej wręcz czasami kwasowości. Odnosi się niejednokrotnie wrażenie krystaliczności, jakby mineralno-kwasowych igiełek na języku, przy jednoczesnym dobrym zrównoważeniu strukturą wina, która nie pozwala by wino to było czystym kwasem. Czasami zbyt intensywną kwasowość równoważy się częściową fermentacją malolaktyczną, która tonuje agresywność wina.
Młode, świeże wina z Sauvignon Blanc dojrzewają głównie w kadziach ze stali nierdzewnej lub mają krótki kontakt z drewnem. Lepiej skonstruowane, cięższej budowy dojrzewają w dębowych beczkach o wiele dłużej.
Sauvignon znakomicie smakuje jako wino młode, z nerwem, dlatego nie dojrzewa dłużej niż średnio kilka lat.
Sauvignon Blanc w aromatycznej strukturze ma pewną wspólną nutę, która występuje właściwie we wszystkich powstałych z niego winach, niezależnie od miejsca pochodzenia. Rozwija przede wszystkim „zielone” aromaty” agrestu, niedojrzałych jabłek, świeżo zerwanych liści, trawy, pokrzywy, a także brzoskwini i cytryny. Zaskakująca może się okazać też dość typowa dla tych win, słodkawo-kwaśna nuta aromatyczna, która fachowo nazywana jest cat’s pee (kocie siki) a która wcale nie jest określeniem pejoratywnym – podkreśla ona właśnie ową zielono-agrestową nutę. W rejonach cieplejszych Sauvignon rozwija cięższą, bardziej cytrusową nutę – grejpfrutową lub dojrzało cytrynową. Często pojawiają się aromaty ziołowe, np. zielonego i białego pieprzu. W winie tym występują również bardzo ładne nuty mineralne – mokrych kamieni, piasku czy krzemienia.
Uogólniając można powiedzieć, że wina Sauvignon Blanc pochodzące z Doliny Loary cechują się najbardziej subtelnym, wyważonym stylem i to tutaj najbardziej widać rezonans winorośli na rodzaj gleby.
Wysoka kwasowość Sauvignon Blanc sprawia, że znakomicie sprawdza się jako aperitif a także do gaszenia pragnienia w upalne dni. Cecha ta może także predestynować go do również z potrawami dość tłustymi – świetnie nadaje się na przykład do tłustych, wędzonych ryb, ale i past rybnych, warzywnych sałatek i dań z owoców morza,
Przykłady win
(****+) Jackson Estate Sauvignon Blanc ’04, Marlborough, New Zealand
Zdecydowanie nowozelandzki typ, potwierdzający stylistykę pochodzących stamtąd win. Błyszczące, delikatnie nasycone kolorem, w kieliszku wygląda wesoło i żywo. W nosie szybko ujawnia „zielony” żwawy nerw. Pojawiają się nuty agrestu, zielonych jabłek, brzoskwini i cytryny. Aromaty są czyste i bardzo wyraziste. W ustach wino bardzo giętkie, kwasowe, owocowo-mineralne. Dobitne nuty limonki, zielonego pieprzu, mokrego piasku i niedojrzałych owoców. Wino bardzo witalne.
(****) Sauvignon Blanc Steirische Klassik 2004, Südoststeiermark, Weingut Neumeister
Bardzo dobrze ułożone wino na strukturze owocowej z aromatyczno-smakowymi tonacjami zielonej herbaty, agrestu, niedojrzałych gruszek i mokrego żwiru. W ustach układa się bardzo przyjemnie, lekko i orzeźwiająco. W finale pojawiają się delikatne nuty ziołowe, które dobrze przydają temu winu uroku.
Wino dobrze rozwija nuty egzotycznych owoców: skórki grapefruita, przejrzałej cytryny i brzoskwiń a także moreli i świeżych porzeczkowych liści. Przyjemny owocowy finał z lekką goryczką. Wino zwyczajnie niezłe, może tylko trochę za bardzo przysadziste, stonowane.
(- lub +) oznacza odjęcie/dodanie nieznacznych „pół-punktów”
