Jeśli Egri bikaver, jego produkcja, przepisy jakie się z tym wiążą, obostrzenia prawne i formalne wymogi, były Wam do tej pory nieznane lub były niejasne – Vinisfera ma dla Was coś zupełnie extra. Niezwykle pouczające i kompetentne materiały, wród nich, m.in Rozporządzenie Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Wodnej w sprawie win o chronionym pochodzeniu Regionu Winiarskiego Eger oraz interesujace komentarze czołowych winiarzy egerskich. Oto egri bikaver od kuchni.
Jeśli Egri bikaver, jego produckcja, przepisy z nią związane, obostrzenia prawne i formalne wymogi są Wam nieznane lub były niejasne – Vinisfera ma dla Was coś zupełnie extra. Niezwykle pouczające i kompetentne materiały, wród nich, m.in Rozporządzenie Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Wodnej nr 102/2009 w sprawie win o chronionym pochodzeniu Regionu Winiarskiego Eger. Oto egri bikaver od kuchni.
I. Jakie trudności pokonuje wino Egri Bikavér w drodze na stół konsumenta?
1. Jeżeli ktoś zamierza produkować wino „Egri Bikavér” danego rocznika powinien to zgłosić w gminie winiarskiej do 30 kwietnia każdego roku. W ciągu lata wójtowie gminy i kontrolerzy sprawdzają czy zachowane są limity 100 q/ha dla Egri Bikavér, i 80 q/ha dla Egri Bikavér Superior.
2. W czasie zbiorów te same osoby kontrolują ilość w winnicach i w budynkach zbiorów (mázsaház), i tylko wtedy wystawiają Certyfikat pochodzenia, jeśli ilość oraz stężenie cukru spełniają przepisowe wymagania.
3. Przeprowadzana jest również kontrola statystyczna i kontrola piwnic, czyli sprawdzanie, czy producent fizycznie jest w stanie wyprodukować zadeklarowaną w beczkach ilość wina.
4. Najważniejszym etapem kontroli jest degustacja, której tylko takie wino może być poddane, które spełniło wyżej wymienione warunki, i co więcej, próbki są pobierane w obecności wójta gminy winiarskiej. Zgodnie z przepisami zatwierdzonymi przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Wodnej Gminna Komisja Zatwierdzania Jakości Win (Borminősítő Bizottság) oraz Komisja Superior praktycznie działają tajnie, aby nic nie wpływało na decyzję degustatorów. Degustatorzy przed każdą degustacją „zdają egzamin”, czy w danym dniu potrafią rzetelnie ocenić wino. Istotne jest, że wójtowie widzą tylko kielichy (nawet nie widzą siebie nawzajem), a ocena może brzmieć tylko tak lub nie, i dana partia przechodzi przez kontrole tylko wówczas jeżeli większość opinii będzie pozytywna.
5. Jeśli komisja uzna, że wino posiada odpowiednie właściwości, wójtowie gminy winiarskiej wystawiają certyfikat pochodzenia.
6. Wyłącznie wino posiadające certyfikat pochodzenia może być poddane kontroli władz winiarskich MgSzH-BI (Urząd Kontroli Rolniczej – Instytut Zatwierdzania Jakości Win), który po stwierdzeniu zgodności analitycznej i zmysłowej wydaje zezwolenie na sprzedaż.
7. Jedynie Egri Bikavér posiadające zezwolenie na sprzedaż może być wywiezione z regionu winiarskiego, więc powyżej wspomniane pobieranie próbek może odbyć się wyłącznie na terenie regionu winiarskiego.
II. Ewolucja rozporządzenia
W roku 1993 Stowarzyszenie Hodowców Winorośli i Producentów Win miasta Eger (Egri Szőlő és Bortermelők Egyesülete) opracowało reguły produkcji wina Egri Bikavér. Były to jedynie wskazania, propozycje, gdyż nie miały one żadnego podłoża i zabezpieczenia prawnego. W 1994-1995 Ministerstwo Rolnictwa – Instytut Badawczy Hodowli Winorośli i Produkcji Win w Eger w ramach konkursu krajowego i międzynarodowego sporządził spis katastralny winnic i piwnic, oraz opracował propozycję między innymi na uregulowanie produkcji wina Egri Bikavér, jako wina o potencjalnie chronionym pochodzeniu. Po przyjęciu ustawy o gminach winiarskich stwarzającej podstawy legislacyjne, i po utworzeniu Rady Gmin Winiarskich Regionu Winiarskiego Eger, 27 czerwca 1997 r. Rada Gmin Winiarskich Regionu Winiarskiego Eger jednogłośnie ratyfikowała Regulamin Wina Egri Bikavér. Dokument ten będący lokalnymi uregulowaniami uroczyście podpisali prezesi regionalnych gmin winiarskich w dniu 12 lipca 1997 r., podczas Festiwalu Wina Egri Bikavér.
Metody regulaminu opierają sie o systemy ochrony pochodzenia wina obecnie funkcjonujące w zachodniej i południowej części Europy, oraz bazuje na prawie winiarskim UE. Uregulowania uprawy winorośli oraz produkcji, fermentacji i klasyfikacji wina uwzględniające interesy każdego czynnika oznaczała znaczny postęp pod względem jakości i bezpieczeństwa charakteru wina w stosunku do praktyki poprzednich dziesięcioleci. Stężenie cukru w winogronach podniesiono o 2-4 stopnie, produkcję ograniczono do 120 q/ha, o terminie rozpoczęcia zbiorów decydują 
wójtowie gmin winiarskich. W roku 2002 przepisy tego regulaminu zostały zaostrzone rozporządzeniem Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Wodnej nr 130/2003, i dzięki przyjęciu regulaminu produkcji wina Egri Bikavér Superior stworzono warunki produkowania Egri Bikavér o lepszej jakości.
Rada Gmin Winiarskich w 2007 r. postanowiła uczynić kolejny krok, aby poza winami Egri Bikavér i Debrői Hárslevelű stworzyć uregulowania produkcji wszystkich win regionu. Po dwóch latach negocjacji, niemal tuż przed wysłaniem niniejszego czasopisma do druku zostało opublikowane rozporządzenie Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Wodnej nr 102/2009 w sprawie win o chronionym pochodzeniu Regionu Winiarskiego Eger, które w przypadku wina Egri Bikavér zawiera kolejne zaostrzenia. Rozporządzenie jest dostępne na Internecie, ale część dotyczącą Egri Bikavér zacytujemy tutaj (zob. poniżej).
III. Eger – na dobrej drodze
Trzeba się przyznać, drogi Czytelniku, że bardzo mało wiemy o winie Egri Bikavér – z pełnym szacunkiem dla nielicznych wyjątków. Sięgając do zakamarków naszej pamięci, wiemy, że to kupaż, ale już nic nie wiemy ani o pochodzeniu nazwy, ani z jakich win powstaje ta mieszanka, ani nie jesteśmy w stanie od razu rozróżnić „zwykłego” od Superiora. Cóż, to się teraz zmieni przynajmniej w przypadku tych, którzy przeczytają kilka poniższych stron. By tak sie stało, musimy szczerze podziękować regionowi przede wszystkim za to, że już od 15 lat pracują nad tym, aby zmienić odruchowe reakcje na wspomnienie wina z byczej krwi.
Ponieważ dla wielu znany jest fakt, że przed zmianą ustroju, socjalistyczna masowa produkcja trwająca przez dziesięciolecia w większości zniszczyła zaufanie do tego wina. W latach 90-tych i w nowym tysiącleciu winnice egerskie musiały coś zrobić z tą złą renomą, a wręcz niesławą. Z flagowego wina masowej produkcji czasów socjalistycznych trzeba (było) stworzyć nowoczesne eleganckie wino czerwone, tj. otworzyć nowy rozdział w wielowiekowej historii wina Egri Bikavér.
Trudno powiedzieć: kura czy jajo, czyli zmiana myślenia spowodowała zaostrzenie uregulowań, czy odwrotnie, ale faktem jest, że w ostatnich 15 latach ogromne zmiany nastąpiły w uregulowaniach produkcji Egri Bikavér (zob. rozporządzenie poniżej), i na szczęście bardzo zmieniła się również jakość win. Nowe uregulowania są ważne także pod innym względem. Najważniejszym elementem unijnej reformy rynku win jest zmiana uregulowań dotyczących chronionych nazw pochodzenia: nowe przepisy wymagają sporządzenia opisu produktów związanych z wszystkimi aktualnie używanymi nazwami regionów geograficznych; czyli należy określić szczegółowe reguły produkcji danego wina. Za sprawą nowego przepisu Eger praktycznie złożył podwaliny do swojego opisu produktu, tj. uczynił pierwszy znaczący krok w jego stworzeniu.
Na naszych stronach odkrywamy więc historię wina Egri Bikavér. Przedstawimy ewolucję uregulowań i zapytaliśmy o komentarz cztery kluczowe postaci regionu, można zobaczyć w praktyce, przez jakie etapy (naprawdę bardzo ostrej) kontroli przechodzi Egri Bikavér, zanim znajdzie się na naszym stole. (BGB).
GYÖRGY LŐRINCZ: Chcielibyśmy produkować wino w taki sposób, aby miało charakter wyraźnie egerski, poza tym nasza determinacja przy kupażach dotyczy nie tylko win czerwonych, ale także białych. Właśnie dlatego – przyznam się szczerze – przy tworzeniu nowych przepisów osobiście uczyniłbym jeszcze dalsze kroki na rzecz zaangażowania się w jakościową produkcję wina. U nas zawsze Bikavér będzie najważniejszym kupażem, co więcej, za jego pomocą chcielibyśmy 
przedstawić nasze zobcza i winnice, oraz pokazać, w czym się różni nasz kupaż od każdego innego i w jaki sposób zyskuje swój niepowtarzalny, unikatowy charakter egerski. Dzięki temu wcześniej czy później osiągnęlibyśmy to, że wino Egri Bikavér będzie rozpoznawalne nawet wówczas, gdy będzie kosztowane na ślepo, bez wstępnych informacji – tak samo, jak w przypadku światowych regionów winiarskich, np. Burgundii. Ponieważ produkcja wina o chrononej nazwie pochodzenia tylko w tym wypadku będzie miała jakikolwiek sens.
Sądzę, że im więcej gatunków winogron wykorzysta się przy produkcji, tym bardziej uwidoczni się indywudulany charakter wina. Dlaczego? Dlatego, że – jak już wspomniałem – Egri Bikavér powinien być winem regionalnym, czyli nie należy podkreślać gatunku; osiągniemy ten cel, jeśli coraz bardziej stłumimy jego charakter nadany przez gatunek. Gdy wszyscy korzystają z wielu gatunków, nieuniknione jest powstanie tego egerskiego charakteru, o którym przed chwilą wspomniałem. Poza tym te pięć gatunków (w przypadku gatunku Superior) tylko na pierwszy rzut oka wydaje się za dużo; w Regionie Winiarskim Eger istnieje 45 rdzennych gatunków, i z czerwonego gatunku też jest kilkanaście, czyli każdy z nich łatwo może być jednym z tych pięciu.
Poza wyżej wymienionymi uregulowaniami potrzebny jest również składnik dostarczany przez gatunek. Ponieważ jeśli chcemy być różnorodni i charakterystyczni, to potrzebujemy także gatunku, który nas łączy. Powinien to być gatunek rodzimy, czyli z Kotliny Karpackiej, gdyż w tym właśnie różnią się wina tego regionu od innych win świata. W przypadku niebieskich winogron sytuacja jest trudna, ponieważ oprócz gatunku kékfrankos nie za bardzo można znaleźć coś innego.
Wcześniej czy później trzeba będzie postawić pytanie, w których winnicach można/wolno/warto produkować wino typu Egri Bikavér. Oczywiście, jest to bardzo trudne pytanie, i możliwe, że nie na poziomie regionu, tylko na poziomie grup produkcyjnych, albo na poziomie gmin winiarskich znajdzie się wspólna wola mogąca zrealizować coś takiego.
LAJOS GÁL: Nie ulega wątpliwości, iż wbrew wszelkim trudnościom Bikavér jest naważniejszym winem w Regionie Winiarskim Eger. Tym bardziej, że około połowa czerwonych win tego regionu jest sprzedawana pod tą nazwą. Nie jest więc obojętne, jaki wizerunek tego wina uda nam sie stworzyć w bliskiej przyszłości. Ponadto ta proporcja jest jeszcze znaczniejsza w segmencie medium (a w segmencie premium, rzecz jasna, mniejsza), należy więc wzmocnić jakość tego właśnie segmentu. Tym kieruję się też we własnej produkcji. Co roku produkuję klasyczne Bikavér, które też musi być dobrym winem. Ale Superior produkuję tylko wtedy, gdy dany rocznik na to pozwoli; z tym, że wino wtedy musi być rzeczywiście najwyższej jakości. I odwrotnie: staram się, aby najlepszym winem mojego winiarstwa był zawsze Superior. Należy zaznaczyć, iż Egerski Region Winiarski nowymi uregulowaniami ma na celu nie tylko uzyskanie lepszych kupaży pod nazwą Egri Bikavér, lecz także osiągnięcie, by owe prawdziwe egerskie wina pochodziły z gatunków typowych dla tego regionu. W związku z czym w przyszłości nie będzie można określić klasycznego kupaża bordoskiego mianem Egri Bikavér, ponieważ tamten ma charakter caberneta i merlota, a nie wina z byczej krwi. W ostatnich latach przeprowadziliśmy wiele eksperymentów, które polegały na tym, że grupa profesjonalnych jurorów degustowała wiele typów kupaży dostarczonych przez producentów. O ile dobrze pamiętam, w jednym z tych testów uczestniczyl również BORIGO. Za każdym razem konkluzja degustacji była taka, że kupaże wielogatunkowe osiągały lepsze wyniki, niż mieszanki 3-4 gatunków. Co więcej, wśród najlepszych roczników te okazały się najlepsze, które wyprodukowano wyłącznie z gatunków 
Kotliny Karpackiej. Ponieważ to nadało winu unikatowy charakter. Moim zdaniem, jeżeli ktoś wykona rzetelną pracę w winnicy (obciążenie winnicy, czas zbioru, itp.), to obszary I i II klasy Regionu Winiarskiego Eger są zdolne do produkcji „zwykłego” Egri Bikavér. W przypadku typu Superior sytuacja przedstawia się już inaczej, ale niektóre wyjątkowo dobre roczniki mogą mieć na to wpływ. Co do Egri Bikavéra, od 1996 roku plany rozwojowe nieustannie są na dziennym porządku. Ten ostatni jest poważnym krokiem naprzód, ale szczególnie w przypadku Superior kryteria można jeszcze lepiej sprecyzować w opisie produktu (zob. pierwszy artykuł – red.). Jeśli producenci odczuwają nadprodukcję, uregulowania można rozwinąć, zaostrzyć. Nowe przepisy UE są dlatego dobre, że wyłącznie te produkty mogą stać się przedmiotem dystrybucji pod daną nazwą geograficzną, które posiadają opis produktu. Czyli będzie można produkować dowolną ilość na jednym hektarze, i będzie można sprzedawać, ale nie pod nazwą Eger. Dobrze byłoby, gdyby grupa producentów mających na celu osiągnięcie jeszcze wyższej jakość wina poprzez ściślejszą współpracę rozwinęła program podwyższenia jakości, zamiast jedynie demonstrować swoje wina dając przykład innym producentom.
VILMOS THUMMERER: Od połowy lat 90-tych rozpoczęliśmy pracę nad uregulowaniami produkcji Byczej Krwi, ponieważ widzieliśmy braki i „wielorodność” win o tej samej nazwie na rynku. W 1997 intencje te nabrały formę uregulowań, które choć nie miały podłoża ustawowego, były bardzo ważnym krokiem, nawet z dzisiejszej perspektywy czasu. Faktem jest, iż celem nie było wykluczenie większości producentów, lecz umożliwienie produkcji wina Egri Bikavér rzetelnym producentom. Już wtedy mieliśmy zamiar uczynić dalsze kroki, i tak się tez stało. Rozporządzenie Ministerstwa z 2003 r. zawierało już nowe zaostrzenia, i dzięki (także) temu na dzień dzisiejszy znacznie podwyższyła się ogólna jakość Egri Bikavéra. W przyszłości nasz region winiarski powinien nadal opierać się na tym winie. Mówię to dlatego, że winiarstwo węgierskie bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje marki, nazwy identyfikującej, działającej na świadomość konsumenta. Członkostwo w UE, i związany z tym wzrost importu, a także obecny kryzys wzmaga konkurencję, z czego mamy tyle pożytku, że podniesienie jakości stało się niezbędne w każdym segmencie. Konsumenci posługują się dwoma sprzecznymi stereotypami na temat wina Egri Bikavér. Pierwszy, że wino to jest tanie, a drugi, że wino to jest na pewno najwyższej klasy. Rzecz jasna, nie mozna pogodzić tych dwóch opinii, i dlatego producent też ma kłopoty ze podjęciem decyzji, czy Bikavér z danej piwnicy powinien być winem najwyższej klasy, czy „tylko” gastrowinem, które sie dobrze pije. Z moich doświadczeń wynika, że podejście zmienia się na lepsze, i zwiększa się grono tych, którzy uważają Bikavér za wino najwyższej klasy. Ale jeżeli już rozpatrujemy tę kwestię, 
to widzimy, że na świecie pod tą samą nazwą można znaleźć wina o różnej jakości. Z tym, że konsument tam też wie, kto jest dobrym producentem, i od kogo moża przyjąć wyższą cenę. Pod tym względem nie stoimy źle z naszym dwupoziomowym systemem nazwenictwa.
LAJOS VARSÁNYI: Z moich doświadczeń ryknowych wynika, że przez dłuższy okres wystarczyło, jeżeli ktoś nazwał swoje wino „Egri” albo „Egri Bikavér”. Były też nadużycia tej nazwy. Zdarzyło się, że ani winorośl, ani wino nie pochodziły z Eger, a nawet nie widziało Egerskiego Regionu Winiarskiego. Mieliśmy taki przypadek w zeszłym roku, kiedy w Polsce sprzedawano wino pod nazwą „Egri bor”, z byczą głową na etykietce – czyli było to podrobione wino egerskie. To tylko jeden z wielu przypadków zeszłych lat. Naszym kolejnym celem oprócz poprawienia jakości było, aby tylko to wino mogło nosić nazwę „Egri”, które posiada oznakowanie zastrzeżone „Egri” (znak kontrolny regionu winiarskiego). W ten sposób konsument ma pewność, które wina pochodzą naprawdę z Eger, i które w związku z tym można będzie sprzedawać w odpowiedniej cenie. Ważne jest również to, że rozpoczęte przed 10 laty działania na rzecz ochrony pochodzenia nie tylko przyczyniły się do poprawy jakości, ale również zachęciły do produkcji wina. Dzięki czemu powstało wiele winnic w regione, który od 1998 do 2008 powiększył się o dwa tysiące hektarów. Niestety utrata rynku i upadłość największego przedsięwzięcia winiarskiego tego regionu stwarza problemy w sprzedaży grona i wina. W tej względnej nadprodukcji poprawa jakości jest bardzo ważna. Staramy się to osiągnąć zawartym w uregulowaniach ograniczeniem produkcji i podwyższeniem stężenia cukru.
Zgadzam się, że wielu z moich kolegów winiarzy wolałoby poważniejsze kroki w sprawie poprawienia jakości, przede wszystkim ograniczenia produkcji, ale takie posunięcie wiązałoby się z podwyższeniem kosztów własnych produkcji, czego rynek i chudnące portfele konsumentów nie byłby w stanie udźwignąć. Kluczową wagę ma proporcja ceny do wartości, którą konsument jest skłonny (lub jest w stanie) zapłacić, szczególnie w czasach kryzysu.
Uważam, że w przypadku wina „Egri Bikavér” ważne jest obowiązkowe stosowanie gatunku „kékfrankos”, gdyż dzięki temu charakter win „Bikavér” będzie bardziej podobny do siebie. Drugim ważnym elementem jest używanie znaku kontrolnego regionu, które gwarantuje, że w naszym regionie winiarskim produkuje się tylko określoną ilość jakościowego wina „Egri Bikavér”, wyprodukowanego i odpowiednio klasyfikowanego w Eger. Jestem przekonany, że jeśli dostosujemy się do rozporządzenia, przy dobrym marketingu wyjdziemy z dołka.
Rozporządzenie Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Wodnej nr 102/2009 w sprawie win o chronionym pochodzeniu Regionu Winiarskiego Eger
(Wyciąg)
Art. 1
(1) Wina regionu winiarskiego Eger o chro¬nionym pochodzeniu określone w niniejszym rozporządzeniu mogą być sprzedawane wyłącznie jako wina o chronionym pocho¬dzeniu, zgodnie z warunkami rozporządzenia.
(2) Wina o chronionym pochodzeniu regionu winiarskiego Eger:
a) „Debrői Hárslevelű”,
b) „Eger”,
c) „Egerszólati Olaszrizling”.
(3) Nazwy wymienione w par. 2 punkcie a)-c) są odrębnymi nazwami oznaczającymi pocho¬dzenie.
(4) Poziom klasy win o chronionym pochodzeniu regionu winiarskiego Eger:
a) wino klasyczne o chronionym pochodzeniu,
b) wino superior o chronionym pochodzeniu,
[…]
Art. 2
[…]
(2) Warunki stworzenia nowej winnicy do produkcji wina klasycznego o chronionym pochodzeniu są następujące:
a) powyżej 3700 winorośli na hektar,
b) minimalna odległość roślin wynosi 0,8 metra,
c) uprawa metodami niski kordon, średni kordon, parasol lub metodą innej niskiej uprawy.
(3) Warunki stworzenia nowej winnicy do produkcji wina klasy superior o chronionym pochodzeniu są następujące:
a) powyżej 4000 winorośli na hektar,
b) minimalna odległość roślin wynosi 0,8 metra,
c) uprawa metodami Guyot, średni kordon oraz metodą uprawy niższej od tych.
[…]
Art. 3
(1) W przypadku uprawy winogron do produkcji wina o chronionym pochodzeniu, obciążenie uzyskane przycinaniem nie może wynosić więcej niż 6 pączków na m2.
(2) Przy uprawie winogron należy stosować obciążenie odpowiadające metodzie uprawy i gatunku winogrona.
(3) Średnia ilość produktu na hektar
a) w przypadku wina klasycznego o chronionym pochodzeniu nie może przekroczyć 90 hektolitrów,
b) w przypadku wina superior o chronionym pochodzeniu nie może przekroczyć 60 hektolitrów.
[…]
Art. 4
Certyfikat pochodzenia winogron wykorzystanych do produkcji każdego wina o chronionym pochodzeniu regionu winiarskiego Eger może być wystawiony tylko po określonym terminie rozpoczęcia zbiorów i po kontroli przeprowadzonej na miejscu. Grona powinny być nieuszkodzone, zdrowe i noszące charakter gatunku. Termin rozpoczęcia zbiorów na podstawie położenia uprawy ustala gmina winiarska właściwa dla winnicy.
[…]
Art. 6
Kontrolę degustacyjną win o chronionym pochodzeniu regionu winiarskiego Eger przeprowadza Komisja Zatwierdzania Jakości Win Regionu Winiarskiego Eger (dalej komisja klasyfikacyjna). Certyfikat pochodzenia może być wystawiony tylko dla tej partii wina, która otrzymała klasyfikację „odpowiada”.
[…]
Art. 7
(1) Nazwę typu wina na etykietce należy uzupełnić nazwą kategorii klasy w następujący sposób:
a) w przypadku wina klasycznego o chronionym pochodzeniu nazwą „wino klasyczne o chronionym pochodzeniu”,
b) w przypadku wina superior o chronionym pochodzeniu nazwą „wino superior o chronionym pochodzeniu”.
(2) Wina o chronionym pochodzeniu klasy superior mogą być sprzedawane tylko w szklanych butelkach.
(3) Butelkowanie może odbyć się wyłącznie w zakładach posiadających zezwolenie od władz oraz będące w rejestrze sporządzonym przez Radę Gmin Winiarskich Regionu Eger (dalej EBHT).
[…]
(4) Transport wina w celu butelkowania poza granice regionu winiarskiego może obyć się tylko przy kontroli EBHT, po uprzednim zawiadomieniu o tym przez producenta wina. […]
(5) W sprzedaży na butelkach wina obowiązkiem jest umieścić znak towarowy (dalej znak towarowy), wydrukowany przez EBHT, z napisem „wino o chronionym pochodzeniu” (węg. „védett eredetű bor”), numerem seryjnym i nadrukiem holograficznym.
[…]
Art. 8
(1) Wyraz „Superior” może być umieszczony wyłącznie na etykietce win o chronionym pochodzeniu klasy superior. Wyraz „Superior” należy umieścić po nazwie wina o chronionym pochodzeniu z identyczną typografią. Wina, których etykiety są oznaczone nazwą zbocza regionu winiarskiego są zwolnione z tego obowiązku.
(2) Oznaczenie zbocza regionu winiarskiego jest dozwolone wyłącznie w przypadku win o chronionym pochodzeniu klasy superior, które zostały wyprodukowane z winogron w 100%-ach pochodzących z danego zbocza.
[…]
(4) Nazwę tradycyjną „Bikavér” można umieścić na etykietkach win o chronionym pochodzeniu na warunkach określonych w art. 10.
[…]
Art. 10
(1) Nazwę tradycyjną „Bikavér” można umieścić wyłącznie
a) spełniwszy warunki określone w niniejszym artykule,
b) zaraz po wyrazie „Egri” oznaczającym pochodzenie z „Eger”, w tym samym wierszu, o identycznej typografii.
(2) Pochodzenie winogron:
a) wino klasyczne o chronionym pochodzeniu może być produkowane z winogron uprawianych w winnicach wymienionych w aneksie 2 rozporządzenia, wpisanych do rejestru upraw poniższych miejscowości: Andornaktálya, Demjén, Eger, Egerbakta, Egerszalók, Egerszólát, Felsőtárkány, Kerecsend, Maklár, Nagytálya, Noszvaj, Novaj, Ostoros, Szomolya, Verpelét.
b) wino superior o chronionym pochodzeniu może być produkowane z winogron uprawianych w winnicach klasy I i II/1 wymienionych w aneksie 2 rozporządzenia, wpisanych do rejestru upraw poniższych miejscowości: Andornaktálya, Demjén, Eger, Egerbakta, Egerszalók, Egerszólát, Felsőtárkány, Kerecsend, Maklár, Nagytálya, Noszvaj, Novaj, Ostoros, Szomolya, Verpelét.
(3) Dozwolone gatunki winorośli: kékfrankos, kékoportó, kadarka, blauburger, zweigelt, cabernet franc, cabernet sauvignon, merlot, pinot noir, menoire, turán, bíborkadarka, syrah.
(4) Naturalna zawartość alkoholu w winogronie do produkcji wina:
a) klasycznego o chronionym pochodzeniu
aa) w przypadku gatunku kékfrankos, kékoportó, kadarka, blauburger, turán, bíborkadarka, zweigelt minimalnie 10,60 V/V %,
ab) w przypadku gatunku cabernet franc, cabernet sauvignon, merlot, pinot noir, menoire, syrah minimalnie 12,08 V/V %;
b) superior o chronionym pochodzeniu minimalnie 12,83 V/V %.
(5) Fachowe wymagania przy produkcji wina
a) klasycznego o chronionym pochodzeniu:
aa) przetwórstwo odpowiedniej jakości grona do produkcji wina o chronionym pochodzeniu należy oddzielić od przetwórstwa innych winogron;
ab) winogrona z naskórkiem należy fermentować co najmniej przez 8 dni;
ac) prasowanie może się odbyć tylko za pomocą pracy stopniowej regulacji;
ad) wino musi dojrzewać w drewnianych beczkach co najmniej przez 6 miesięcy;
ae) zabronione jest dosładzanie wina;
b) superior o chronionym pochodzeniu, oprócz punktów aa), ac) oraz ae):
ba) winogrona z naskórkiem należy fermentować co najmniej przez 14 dni;
bb) wino musi dojrzewać w drewnianych beczkach co najmniej przez rok;
bc) wino po butelkowaniu musi leżakować 6 miesięcy przed sprzedażą.
(6) Przy stwarzaniu kupażu należy zachować poniższe reguły:
a) w przypadku wina klasycznego o chronionym pochodzeniu
aa) kupaż musi się składać z co najmniej trzech gatunków,
ab) proporcja żadnego gatunku nigdy nie może przekroczyć 50%,
ac) proporcja co najmniej trzech gatunków kupażu musi minimalnie osiągnąć 5-5%,
ad) wśród gatunków kupażu gatunek „kékfrankos” musi stanowić największą część,
ae) proporcja gatunków „turán” i „bíborkadarka” wziętych razem lub osobno nie może przekroczyć 10%;
b) w przypadku wina superior o chronionym pochodzeniu
ba) kupaż musi się składać z co najmniej pięciu gatunków,
bb) proporcja żadnego gatunku nigdy nie może przekroczyć 30%,
bc) proporcja co najmniej pięciu gatunków kupażu musi minimalnie osiągnąć 5-5%,
bd) punkt bb) nie obowiązuje wina z gatunku winorośli „kékfrankos”, którego proporcja musi być co najmniej 30% ale najwyżej 50%,
be) proporcja gatunków „turán” nie może przekroczyć 5%,
bf) wśród gatunków kupażu gatunek „cabernet franc” i „cabernet sauvignon” wziętych razem lub osobno nie może przekroczyć 30%.
(7) Na etykietce wina tylko te gatunki mogą zostać wymienione, których proporcja w kupażu wynosi co najmniej 5%.
(8) Wino można sprzedawać wyłącznie w szklanych butelkach
a) w przypadku wina klasycznego o chronionym pochodzeniu najwcześniej po 1-szym listopada roku następującego po zbiorach,
b) w przypadku wina superior o chronionym pochodzeniu najwcześniej po 1-szym maja drugiego roku następującego po zbiorach.
Artykuły pochodzą z węgierskiegi pisma winiarskiego Borigo.
© Tłum. Marek Pluta
O Egri Bikaver możesz przeczytac również tutaj. Prezentacje wybranych producentów tutaj i tutaj.
*******************************
Naszym tłumaczem i dobrym duchem
wspierającym wyprawę do Egeru był Pan Marek Pluta. To Polak, który ma firmę węgierską eksportująca wina z Egeru do Polski. Jest członkiem zakonu winiarskiego „Vinum Regum, Rex Vinorum” w Tokaju. Wielokrotnie tłumaczył, wspierał i moderował rozmaite przedsięwzięcia winiarskie między Polską a Węgrami. Może pod wieloma względami być pomocny. Za jego zgodą podajemy dane kontaktowe:
Marek Pluta
e-mail: borhazhungary@t-email.hu
Tel/fax: (0036) 82 410 507
Tel. kom. (0036) 309 698 265
