Miałem zamiar napisać dzisiaj kronikę jak najbardziej demokratyczną, zaczynając od Baudelaire’a i jego wiersza „Wino gałganiarzy” (gałganiarze to paryski prekariat, śmieciarze i im podobni), lecz wpadłem w prasie angielskiej na pewną informację, która najpierw mnie rozśmieszyła, później zastanowiła i nici z z mojego równościowego zamiaru, zamiast o wszystkich, będzie o …
Wina z Collares (albo Colares, jak preferuje nowsza ortografia) piłem w niewielkiej ilości może dwadzieścia lat temu na jakichś targach w Portugalii i pewnie do końca życia bym już po nie nie sięgnął, gdyby Michał Gawłowski nie zaprosił mnie parę tygodni temu na degustację tych podlizbońskich win, które pieczołowicie sam …
Powiedzcie, towarzysze od kieliszka, co was trzyma przy winie? Jeśli nie jesteście alkoholikami? Pomyślałem wczoraj nie po raz pierwszy i nie po raz pierwszy o tym piszę, że jednym z ważniejszych powodów jest wiara w to, że coś jeszcze może się zdarzyć. Wiecie dobrze, że po latach degustacji trudno o …
Diamonds are forever, wiadomo, ale czy szmaragdy też? Niby powinny, są drogie, ładnie oszlifowane, mienią się i można je trzymać długo, na przykład aż do matury czy nawet ślubu córeczki albo synka. Spełniają wszelkie wymagania dotyczące blichtru; mają pięknie brzmiącą nazwę, szemrzącą jak strumień w pierwszej sylabie i obiecujące perski …
Francuski filozof i prześmiewca, Emile Cioran, wysyłał znajomym taką oto kartkę na ich urodziny: „Gratulacje! O jeden rok mniej!”. To jasne, że upływem czasu i kolejnymi rocznicami nie ma się co cieszyć, sylwester i urodziny to raczej dni żałoby, które zagadujemy, zapraszając gości i zalewając wieczór co lepszym winem. Nie …
Po raz ostatni o krzewach prefilokserycznych pisałem ponad dwadzieścia lat temu. Dzisiaj mam ochotę wrócić do dawnych czasów, bo jednak coś mnie uwiera. Niby daje się normalnie chodzić, a nawet biegać, ale drzazga w stopie lekko przeszkadza, nie pozwala się w pełni cieszyć marszem czy biegiem. Dawno temu poznański Teatr …
Przysłowie mówi: ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Ale istnieje też w kręgu winomańskim apokryf do tego przysłowia: kto się śmieje, ten pije wino. I nawet: kto się uśmiecha, ten pije pierwszy. Taki wniosek można w każdym razie wyciągnąć z działalności wydawniczej i działalności twórczej ostatniej dekady. Zmienił się, …
Właściwie jest to marzenie winomana. Winomana dzisiejszego, czujnego, z sercem i gardłem otwartym na to, co inne niż zwykle, nieraz marginalne, lecz przez tę marginalność nie tylko atrakcyjne, lecz także zmuszającego do refleksji: co ja, kurde, tak naprawdę w winie lubię i czego bym chciał więcej pić?Wszystkie kryteria nowego winiarskiego …
Ledwom w zeszłym miesiącu pisał o winach-naparach, a tu już, jak widzę, zaczyna funkcjonować we francuszczyźnie winiarskiej całkiem nowy termin: rouger. Rouger to wino czerwone, ale leciutkie, stąd jego nazwa, czyli sklejka dwóch słów: rouge i léger, czerwony i lekki. Czyli wino już nie różowe, lecz na tyle w barwie …
Temat win różowych powraca w czasie wakacji z regularnością szwajcarskiego zegarka. A że i ja mam taki po ojcu, posłusznie poddaję się temu wymogowi i dziś od różu zacznę. Nie chodzi mi wszak o wakacje, że gorąco jest i chce się pić coś lekkiego, orzeźwiającego, podobnego nieco do wody zabarwionej …
ABY WEJŚĆ NA STORNĘ
MUSISZ MIEĆUKOŃCZONE
18 LAT
