Podróż po regionie winiarskim Lizbona, dała mi prosty wniosek – to miejsce, gdzie ciągle za relatywnie nieduże pieniądze można dostać solidnie i nowocześnie wykonane wina. Oto producenci, których udało mi się odwiedzić i ich najciekawsze wina.
Podróż po regionie winiarskim Lizbona, dała mi prosty wniosek – to miejsce, gdzie ciągle za relatywnie nieduże pieniądze można dostać solidnie i nowocześnie wykonane wina. Oto producenci, których udało mi się odwiedzić i ich najciekawsze wina.
CVR Lisboa… (fot. M. Kapczyński)
Soc. Agrícola Félix Rocha
Początki winiarni Soc. Agrícola Félix Rocha sięgają roku 1927. Poważną przebudową przeszła w 1991. I ciągle się rozbudowują – właśnie powstaje tu pensjonat. Ulokowani są w Meca (koło Alenquer). Winnice (125 ha) rozproszone są po różnych miejscach apelacji, głównie na zachód od Meca. Rocznie produkują ok. 500-700 tysięcy butelek. W uprawach touriga nacional, tinta roriz, castelão, ale też merlot syrah, caladoc czy petit verdot. Jest to solidny producent przystępnych stylistycznie win – są wyważone, smaczne i utrzymane w naprawdę dobrej cenie (u producenta większość kosztuje w okolicach 2 euro). Białe są świeże, czyste a czerwone z dobrym ekstraktem i solidnie owocowe, miękkie – powinny przypaść do gustu polskim konsumentom. Winiarnia ma również certyfikat produkcji win koszernych. W Polsce wina te sprzedaje firma Mielżyński Wine & Spirits. Wina pojawiały się też w Biedronce.
Wino koszerne z oferty Soc. Agrícola Félix Rocha (fot. M. Kapczyński)
(4) Quinta de Cristovao red 2012 aragonez i merlot. Miękkie, leśne (jagody) i ziemiste klimaty. Dość świeże, wyraziste i gęste owocem. Kawał wina z a 2 euro. (5-) Felix Roche Alicante buchet toriga nacional 2008 aromaty w lekko „bordoskich” rejestrach, ziemiste, leśne, paprykowe, eleganckie i świeże, z owocowym nerwem. W ustach kwasowe, równe, z dotartymi taninami. Równe, smaczne wino. Wyraziste i zawadiackie. (4+) Felix roche Grande escolha 2009 to syrah, cabernet sauvignon, alicante buchet i merlot. Bardziej stonowane, głębokie. Eleganckie i zbalansowane. Ma potencjał.
Quinta do Sanguinhal
Companhia Agricola do Sanguinhal jest w posiadaniu trzech winiarni (wszystkie ulokowane na obszarze AOC Obidos), są to: Quinta do Sunguinhal, Quinta das Cerejeiras i Quinta de S. Francisco. Posiada 90 ha winnic i tradycje sięgające końca XIX wieku. W chwili obecnej właściciele są trzecią generacją produkującą tu wina. W ostatnich latach wiele tu usprawniono i zmodernizowano. Przede wszystkim technologię i wyekwipowanie. Odnowiono nasadzenia w winnicach bazując a lokalnych odmianach, ale dosadzono również trochę odmian międzynarodowych. Wina dojrzewają w amerykańskim i francuskim dębie, beczkach nowych i używanych. Winiarnia inwestuje w enoturystyke i organizowanie kulturalnych wydarzeń. W tym celu wykorzystują zabytkowe budynki i potencjał dobrej lokalizacji – piękny ogród, sala degustacyjną, w której znajduje się pięć starych pras, starą destylarnię i dojrzewalnię wina. Do Polski wina importuje Ambra oraz Wina.pl.
Słodkości z Quinta de S. Francisco (fot. M. Kapczyński)
(4+) Quinta de S. Francisco 2012 Obidos DOC – arinto, fernão pires , arinto. Ładny aromat, zwięzłość i mineralność. Jabłko, agrest mirabelki, z porządną, kwasową ramą. Odświeżające i mandarynkowe. Finisz pestkowo-pieprzny. (4+) Sanguinhal Touriga Nacional 2008 DOC Obidos Dobre, wyraziste aromaty tourigi. W smaku i aromacie, eleganckie, leśne głębokie, zbalansowane wyważone i soczyste. Masa owocowego ekstraktu, kwasowe, dojrzałe. Dobre! Pełny wymiar tourigi bez silenia się na nowoczesność. Dobra struktura, ale nie przeciążona przejrzałem owocem. (5-) Quinta das Cerejeiras Reserva tinto 2008 DOC Obidos, touriga nacional, tinta roriz, Castelão . Jest ziemiście, pestkowo, są atramentowe nuty. Wino jest intensywne, głębokie (ziemia, ściółka, zioła) ma elegancję. Skromne, może podobać się aksamitne tło, świeżość, iskierki mineralności i atłasowe taniny.
Casa Santos Lima
Bardzo duży producent, największy w Lisboa, i jeden z największych w Portugalii. Casa Santos Lima ulokowana jest 45 km na północ od Lizbony, w Alenquer. Mają 250 hektarów winnic (a i tak dokupują owoców…). Zdecydowana większość win trafia za granicę (80-90%) do ponad 40, krajów. Uprawiają winnice nie tylko w Lisboa, również w Vinho Verde, Douro, Algarve. Jest to więc biznes duży, ale pozostaje ciągle w rękach jednej rodziny (winem zajmuje się już piąte pokolenie). Są bardzo aktywni, działają intensywnie marketingowo, ciągle się rozbudowują. Stara, uroczo kolonialna posiadłość, ulokowana jest w przepięknym miejscu. Siedząc na tarasie budynku ma się ochotę degustować, rozmawiać, jeść i podziwiać krajobraz. Przy dużej produkcji udaje się tu zachować solidny poziom jakości. W Polsce wina stąd sprzedaje Atlantika (były również w Biedronce).
Piękne widoki rozciągające się z posiadłości Casa Santos Lima (fot. M. Kapczyński)
Portfolio jest bogate i jest w czym wybierać, dużą popularność tych win wyznacza stosunek dobrej relacji cena-jakość. (3+) Casa Santos Lima Sauvignon blanc 2013 świeże, zielono-agrestowe, jabłkowe. Jest to proste, nieskomplikowane białe wino do picia na co dzień (za nieco ponad 1 euro). (4-) Palha canaas reserva 2009 Gładkie, owocowe, wyraźnie leśne aromaty, nie brakuje mu ciała i ładnie zaakcentowanych tanin. Solidne wykonanie. (4) Quinta espirito Santo reserva 2010. To castelão /tinta roriz/syrah/touriga nacional. Gładkie i wyważone, nawet z pewna nutą elegancji. Dobrze zaakcentowana owocowość, lekko dymne nuty (wędzona śliwka). Czyste z miękkim korzenno-wiśniowym finiszem.
DFJ Vinhos
Winiarnia założona w 1998 roku, od początku nastawiona na eksport. Dziś za granice wysyła zdecydowaną większość swojej produkcji – 6 milionów butelek do prawie 45 krajów na całym świecie. Właścicielem i głównym enologiem DFJ Vinhos jest Josè Neiva Correia. Jest to postać znacząca w portugalskim winiarstwie. Sznyty winiarskie zbierał nie tylko w rodzimym kraju, również w Niemczech w Geisenheim i Bordeaux. Był wziętym konsultantem, w pewnym momencie – w ostatnich dekadach XX w. – odpowiadał za ok. 10% produkcji portugalskiego wina (50 mln litrów). Correia to dobry biznesmen, wprowadzający nowe rozwiązania i pomysły. Na przykład opatentował oczyszczanie korków do wina ozonem, tak by pozbawić je związku TCA (główna przyczyna „wady korkowej” win). Pomysł ten sprzedał następnie Amorim (największemu producentowi korka na świecie). Świetnym konceptem okazało się też odnawianie używanych beczek. Correia założył własny zakład, który zajmuje się przywracaniem ich do ponownego użycia. Na takie beczki z „drugiej ręki” jest spore zainteresowanie (niższa cena). Biznes kręci się więc świetnie.
Posiadłość liczy w sumie 400 ha, bo winnice poza Lisboa (200 ha) rosną również w innych regionach winiarskich: Douro, Setubal, Alentejo, Tejo. W Polsce niektóre wina stąd ma TiM i Wine 4 You.
Josè Neiva Correia. Znacząca postac portugalskiego winiarstwa (fot. M. Kapczyński)
W szerokim portfolio firmy znajduje się około 30. rozmaitych win, we wszelkich rodzajach, od wytrawnych po półsłodkie. Podstawowe linie „Coreto” i „Portada” , wina jakościowe na co dzień – „Casa do Lago”, „Storks landing”, „Point west”. Najwyzsz linie to „Grand’ Arte”, „Icon”, „DFJ”. Ale tak jak napisałem, portfolio jest znacznie bardziej urozmaicone. „Produkować wina, które ludzie chcą pić” to ponoć główne motto Correia. I tak jest w istocie styl win DFJ skrojony jest pod masowe gusta i proste oczekiwania. Elastyczność produkcji to ich główne podejście. Życzenia dystrybutorów i odbiorców win są tu respektowane, portfolio cały czas jest odpowiednie de wersyfikowane. Firma ma dwie posiadłosci – Quinta de Porto Franco, 60 km na północ od Lizbony, powstaje w niej ok. 2,5 mln litrów wina. Druga, Quinta da Fonte Bela, nazywana „katedrą wina” położona jest 20 km dalej w Vila Chã Ourique (Cartaxo). Symbolem tej winiarni stały się bociany, które w dużej ilości co roku zadomawiają się na dachach i kominach posiadłości. To centrum działań DFJ – 4,8 mln produkcji wina, dojrzewalnia, laboratorium, etc.
c.d.n.
Mariusz Kapczyński
Tekst ukazał się wcześniej w Rynkach Alkoholowych
