Przedstawiamy kolejnych producentów z Tokaju. Reprezentują oni tradycyjny styl produkcji. Oto Puklus Pinceszet i Tornyos Borhaz.
Przedstawiamy kolejnych producentów z Tokaju. Reprezentują oni tradycyjny styl produkcji. Oto Puklus Pinceszet i Tornyos Borhaz.
Puklus Pinceszet
Adres: 13 Tarcali utca, Bodrogkeresztur 3916
Właściciel: Janos Puklus
Dane kontaktowe: Tel./fax: +36 (47) 487-5735, kom.: +36 (30) 4875735
Web: www.puklusbor.hu
e-mail: puklusbor@puklusbor.hu
Rok założenia: 1974
Areał upraw: 15 ha
Winnice/najlepsze siedliska: na górze Tokaj (7 ha), Szentkereszt, Lapis dűlő
Uprawiane odmiany: furmint, hárslevelű, sárga muscotály, zéta, kövérszőlő, kabar, budai, gohér
Roczna produkcja: około 50 tys. butelek
Wizyty, degustacje: tak, w domu gościnnym, po wcześniejszym zawiadomieniu
Ilość osób: 20 osób
Język: węgierski, słaby angielski
Baza noclegowa: tak, dom gościnny, 12 tys. HUF (ok. 170 zł) za pokój 2-osobowy ze śniadaniem
Importer w Polsce: nie
To klasycznie rodzinne przedsięwzięcie ulokowane jest w Bodrogkeresztur. Janos Puklus – ojciec, pracował wcześniej dla winiarni Torley oraz działał w instytucie winiarskim w Tarcal. Jego synowie – Csaba (na zdj. u góry, z ojcem) i Peter – są obydwaj wykształceni, po studiach enologicznych. Fajnie się z nimi degustuje, bo Janos potrafi być zgryźliwy, autoironiczny, no i bardzo dużo wie o winie, było nie było – jest szefem komisji jakościowej w Tokaju.
Ich winiarnia powstała 1974 roku. Uprawiają całą masę odmian (w tym wiele eksperymentalnych) – drugiego takiego zestawu nie ma podobno w całym regionie – kłania nam się tutaj działalność Janosa w instytucie winiarskim. Puklusowie dysponują nowym, przestronnym budynkiem, w którym znajduje się hotelik na 20 osób, otoczenie jest zadbane, ciekawie zaaranżowane (np. ogród i warzywniki) i profesjonalnie przygotowane na przyjęcie gości. Może to być wygodna i dobrze ulokowana baza do wypadów na winne rekonesanse. Wina są wykonane przyzwoicie, u Puklusów znajdziecie pełną gamę typowych dla regionu win stylistycznie skierowanych raczej w stronę tradycji.
* Podane ceny win – netto
(3-) Furmint dry 2010
Część wina przez chwilę dojrzewało w beczce. Jest jabłkowo-gruszkowe, z delikatną nutą orzechową, kwiatową i rumiankową, jest tu też ślad lekkiego utlenienia. Wino miękkie z niską kwasowością. Mało tu charakteru furminta, w finale lekka goryczka i gruszkowy sok.
Cena: 1000 HUF
(3-) Hárslevelű 2011
Bardziej świeże niż furmint. Pojawia się też drobny akcent hárslevelű: jabłko, gruszka, zioła, siano, lekkie miodowe rejestry. Przeciętne, bazowe wino dla niewymagających.
Cena: 1000 HUF
(3-) Sárgamuscotály dry 2011
Znać tu odmianowy charakter, jest kwiatowo i miodowo. Poza tym jest jabłko, sok winogronowy. Pijalne, z szorstką kwasowością niedojrzałego jabłka. Jest też wrażenie lekkiego utlenienia, „zmęczenia” wina, niska kwasowość.
Cena: 1000 HUF
(3) Kövérszőlő 2011
Wino wypada intensywniej, bardziej gęsto. Są nuty gruszkowe, przejrzałych papierówek, biszkoptów, orzeszków ziemnych. Tłuste. Lekko słodkawe, płaskie, niska kwasowość.
Cena: 1000 HUF
(3+) Tokaj Szamorodni 2002
Sporo typowych, choć nie do końca klarownych aromatów: orzechy, stary papier, pasta do butów, lakier, spieczony tost. Lekko pustawe, jest tu ciekawa materia, ale wino wypada zbyt chudo, mało intensywnie, skromnie. W sumie – poprawne.
Cena: 1100 HUF
(4) Kabar késői szüretelésű 2008, 12,8%
Kabar (krzyżówka hárslevelű i bouvier) z późnego zbioru (135 g/l cukru, 7.2 g/l kwasów). Ma złoty kolor, i sporo aromatów: pigwy, słomy, mandarynek, wosku, fig, suszonych moreli. Struktura gęsta, oleista, miód gryczany, smażone jabłka, wosk pszczeli. Nie jest to złe wino, ma swój charakter i niezłą budowę. Jest długie i skoncentrowane. Ciekawostka.
Cena: 1800 HUF
(4) Tokaj Aszu 6 put 2006
Złocisty klasyczny, względnie świeży kolor. Dość skromny aromat jak na 6 put. Lekko zduszone aromaty i smaki: marmolady pomarańczowej, cytryny, smażonych jabłek cynamonu. Panuje tu landrynkowy klimat (intensywna słodycz) i pracująca trochę „z boku” kwasowość. Nie jest do końca zbalansowane, ma trochę niezdrowy i nie do końca czysty finisz. Nie brak mu jednak struktury i długiego finiszu.
Cena: ?
(4+) Aszu 6 Put 1996
Kolor ciemny brązowawo-bursztynowy. Jest to wino skromne, niezbyt intensywne, ale ma ciekawe aromaty – toffi, karmel, malaga, chleb razowy, suszone daktyle. W ustach jest ciekawe, kwasowe, kawowe, tytoniowe, daktylowe, korzenne, ma sporo gęstych i ciemnych rejestrów (stare meble, piwnica, lakier). Zgrabne, utrzymane statecznym i nobliwym stylu.
Cena: ?
***
Tornyos Borhaz
Adres: Alkotmány út 57, Szegi 3918
Właściciel/dane kontaktowe: László Kormány: +36 20/9516942
Tel/fax: +36 47 309 007
Web: www.tornyosborhaz.hu
e-mail: tornyosborhaz2010@gmail.com
Rok założenia: 1997
Areał upraw: 18 ha
Uprawiane odmiany: furmint, hárslevelű, sárga muscotály
Noclegi: pensjonat, z 4 pokojami
Wizyty, degustacje: można zawitać bez uprzedzenia (wymagają tego tylko większe grupy),w godzinach: 11:00 – 21:00
Liczba osób jaką mogą przyjąć: 50
Języki: Przy większych grupach zamawia się tłumacza
Importer w Polsce: nie
Tornyos to winiarnia założona w 1997 roku, z 18 hektarami winnic (furmint, hárslevelű, sárga muscotály). Leży przy drodze z Sátoraljaújhely do Tokaju więc większość wycieczek tędy przejeżdża, wszyscy starają się te autobusy przechwycić i „zagospodarować”. Latem przy winiarni Tornyos zatrzymuje się 2-5 autobusów dziennie…
Jest tu pensjonacik z 4 pokojami, restauracja i piwnica gotowa na przyjęcie gości złaknionych degustacji. Miejsce jest na wskroś turystyczne, ludyczne. Właściciel László Kubus jest winiarzem starej daty, ze starymi obyczajami i stylem produkcji, wyniesionymi z 37-letniego stażu pracy – a jakże! – w Kereskedőház.
Winiarnia radzi sobie dobrze. Na tym odcinku drogi powstała swoista „polska droga winiarska”, wszyscy starają się przechwycić przejeżdżające tędy liczne polskie wycieczki. Latem dziennie zatrzymuje się to nawet 5 i więcej autobusów… Winiarnia tę turystykę winiarską mocno wykorzystuje, turyści sporo kupują – choć László Kubus nie ma importera to i tak wyjeżdża stąd sporo wina do Polski. Restauracja oferuje proste, typowe – całkiem przyzwoite – węgierskie potrawy. Same wina – długo leżakujące w beczkach, są utlenione, nieskomplikowane, czasem z technicznymi wadami, tanie. Ot – skrojone pod turystów i autobusowe grupy.
Mnie podczas wizyty najbardziej rozbawiło zdjęcie przyjeżdżającego do Tokaju tybetańskiego lamy (sic!), który podobno z kieliszkiem wina w ręce zwykł mawiać „religia zabrania nam picia alkoholu, ale nie zabrania picia tokaja”. No i wszystko jasne.
(3=) Harslevelu 20011 dry, 11%
W aromatach pestki, piwnica, gruszka, obite jabłko, lakier do paznokci, ziemniaczane obierki, herbata, pestki, znać silnie utlenione. W ustach również utlenione, jabłkowe, cynamon, zleżały pieprz. Poniżej przeciętnej.
Cena: 800 HUF
(3=) Furmit semi sweet 2011, 11.5%
(27 g cukru, 7.6 kwasowości, 22 g ekstrakt). Obite jabłko, zleżały pieprz, gruszka. To wino chętnie i z wielkim uznaniem kupują polscy turyści. W smaku pestki, drewno. Finisz goryczkowy, słodkawy.
Cena: 940 HUF
(3=) Sargamuscotaly semi-sweet 2011, 11.5%
Łagodny, niezbyt transparentny zapach: jabłko, suszone kwiaty, miękko słodko. Posłodzona słaba herbata z cytryną. Lakier, stara derka, piwnica. Nie ma tu muskatowej nuty, niska kwasowość. Płasko. Muscat lekko się tu akcentuje, ale generalnie – słabiutko.
Cena: 1050 HUF
(2+) Tokaj Szamorodni szaraz 2008, 13%
Pusto, płasko, glina, zleżałe przyprawy, ogryzek, pestki, pieprz. Silne utlenienie, z lekkim zoctowieniem, kwasowość pracuje gdzieś osobno. Wino „krzywe”, zbyt stare, spłowiałe. Niezbalansowane.
Cena: 950 HUF
(3-) Tokaj Szamorodni edes 2006, 13%
55 g cukru. Piernik, szarlotka, rodzynki, orzechy, kiszona kapusta, piwnica, trochę toffi, karmel, suszone banany, pieprz. Najczystsze jak do tej pory wino, ale do ideału daleko.
Cena: 1050 HUF
(3-) Tokaj Aszu 3 Put, 2006 12%
Orzechy, ogryzek, pestki, dżem z moreli, sporo cukru, niższa kwasowość, utlenienie, niezbalansowane, lekko paląca, gorzkawa końcówka. Niezrównoważone, niespójne wino.
Cena: 1650 HUF
(3) Tokaj Aszu 5 put 2004, 12%
110 g cukru, pikantne, dość kwasowe, piernikowe, aromat znika szybko, wino pustawe. Sporo słodyczy, lekko palące, korzenne. Miłośnicy słodyczy karmelkowej cukierkowej znajdą tu sporo przyjemności. Brak stateczności pełnego obrazu, wyrazistości i balansu. Nie do końca czysty finisz, wychodzi nuta alkoholowa. Ale cena przystępna.
Cena: 2600 HUF
Mariusz Kapczyński
1 cześć tekstu (Sándor Bodnár, Babits i Szilágyi Pincészet) tutaj.
2 część tekstu (Sajgó Gábor, István Kis oraz Götz Pincészet) tutaj.
4 część tekstu (Bott Pince i Kikelet Pince) tutaj.
Tekst poświęcony dwóm nurtom w Tokaju – tradycjonalistom i modrernistom przeczytasz tutaj.
Punktacja:
(6) – wybitnie, prawdziwe arcydzieło
(5) – bardzo dobre, wino z dużą klasą
(4) – dobre, interesujące
(3) – całkiem niezłe, przyzwoite
(2) – słabe
(1) – omijać z daleka, wino z wyraźnymi wadami
(- lub +) oznacza odjęcie/dodanie nieznacznych „półpunktów”
