Vinisfera zaprasza na kontynuację przebojowej czeskiej komedii z 2008 roku pt. „Młode wino”. Na ekranie znana z pierwszej części filmu dwójka przyjaciół – Honza i Jirka oraz nowi bohaterowie. Honza w końcu się ustatkował – wraz z Klarą mieszka w starej winnicy swojego dziadka. Z wielką pasją uprawia winorośl – podjął się skomplikowanej sztuki produkcji wina słomkowego, lecz póki co, spotykają go same porażki. Za to Jirka, który został w mieście, wciąż pakuje się w nowe kłopoty.
Informacja proasowa
Vinisfera zaprasza na kontynuację przebojowej czeskiej komedii z 2008 roku pt. „Młode wino”. Na ekranie znana z pierwszej części filmu dwójka przyjaciół – Honza i Jirka oraz nowi bohaterowie. Honza w końcu się ustatkował – wraz z Klarą mieszka w starej winnicy swojego dziadka. Z wielką pasją uprawia winorośl – podjął się skomplikowanej sztuki produkcji wina słomkowego, lecz póki co, spotykają go same porażki. Za to Jirka, który został w mieście, wciąż pakuje się w nowe kłopoty.
VIVARTO przedstawia produkcję
Adam Dvořák, Tomáš Vican
we współpracy z TV NOVA
TWÓRCY FILMU
Reżyseria Vlad Lanné
Scenariusz Tomáš Holeček
Zdjęcia Klaus Fuxjäger
Muzyka James Harries, Hynek Schneider, Richard Krajčo
Montaż Adam Dvořák
Producent Adam Dvořák, Tomáš Vican
W ROLACH GŁÓWNYCH
Tereza Voříšková, Lukáš Langmajer, Kryštof Hádek, Lubomír Lipský, Václav Postránecký, Miroslav Táborský, Jiří Korn, Jiří Kramol, Jana Švandová, Jan Antonín Duchoslav, Jana Pidrmanová
2 MŁODE WINA
Niewinnie o winie…
Kontynuacja przebojowej czeskiej komedii z 2008 roku pt. „Młode wino”.
Na ekranie znana z pierwszej części filmu dwójka przyjaciół – Honza i Jirka oraz nowi bohaterowie.
Honza w końcu się ustatkował – wraz z Klarą mieszka w starej winnicy swojego dziadka. Z wielką pasją uprawia winorośl – podjął się skomplikowanej sztuki produkcji wina słomkowego, lecz póki co, spotykają go same porażki. Za to Jirka, który został w mieście, wciąż pakuje się w nowe kłopoty. Kiedy na jaw wychodzi jego romans z córką zamożnego biznesmena, musi uciekać aż na Morawy Południowe. Wściekły ojciec inaczej wyobrażał sobie kandydata na męża pięknej jedynaczki. Jirka szuka więc ratunku w winnicy przyjaciół. Kiedy do niej trafi, życie wywróci się do góry nogami! Wszystko zaś przez słabość Jirki do kobiet, która przerodziła się, dosłownie, w walkę o życie. Szalone eskapady, morawskie wino, przyjaźń i niespodziewana miłość… Historia pełna wszystkiego, co w życiu najważniejsze.
FILMY O WINIE
Od początków kinematografii film i whisky były ściśle z sobą związane. Trudno powiedzieć, co było tego powodem, najpewniej jednak wielka sympatia, jaką darzone były westerny oraz pociąg twardych detektywów do wysokoprocentowych alkoholi.
Jednak w ostatnich latach rolę filmowego alkoholu zaczyna przejmować wino.
Wino ma klasę i styl. Na przykład Chianti zyskało wielką popularność po tym, jak w filmie „Milczenie owiec” Hannibal Lecter chwalił się swoim menu: „Zjadłem jego wątrobę z fasolą i kieliszkiem doskonałego Chianti”.
Wino, winnice i produkcja wina. W filmach często są symbolem spokoju, odpoczynku, ucieczki od życia w biegu, odnalezienia nowego sensu życia i nowych miłości. Słoneczne regiony, w których uprawia się winną latorośl oraz cierpliwość, z którą trzeba podchodzić do produkcji wina, wręcz skłaniają do takiego prezentowania wina w filmie. Często też stanowią wyłącznie odbicie tej atmosfery i kolorytu. Być może ogromna popularność filmów o winie, jaką obserwujemy ostatnimi czasy, wiąże się z faktem, że piciem wina i jego produkcją coraz więcej osób interesuje się także na prywatny użytek.
W roku 1995, w filmie „Spacer w chmurach” weteran II wojny światowej, grany przez Keanu Reevesa, ucieka od swojego życia do czasu, kiedy dociera do winnicy, w której znajduje miłość. Oszołomiła go aura winnic i spokojna atmosfera, która w nich panuje. Jego los podzielili też bohaterowie nagrodzonego Oscarem filmu Bezdroża z Paulem Giamattim i Thomasem Hadenem Churchem. Ich podróż po znanych amerykańskich winnicach kończy się tym, że obaj znajdują nowy sens życia. Całkowitej przemianie ulega również życie handlowca granego przez Russella Crowe’a w filmie Dobry rok, który niechcący otrzymuje w spadku po ojcu winnicę. Po wielu perypetiach zakochuje się w nieprędkiej egzystencji wiedzionej we Francji, między kiściami winogron i porzuca dla niej swoje dotychczasowe chaotyczne wielkomiejskie życie.
Sukces, jaki odniosły filmy Bezdroża a Dobry rok, stał się asumptem do powstania w niedalekiej przeszłości następnych filmów z winem w roli głównej.
W czeskiej kinematografii myślenie o winie jest nierozerwalnie związane z kolorytem Moraw Południowych, regionu piwniczek winnych, mądrych winiarzy, typowych „wujów” zawsze czekających na możliwość skosztowania wina z czarą do degustacji w ręku, regionu winnic i terenów zalanych słońcem.
Wśród popularnych czeskich filmów znajdziemy między innymi luźno powiązaną trylogię złożoną z filmów Bouřlivé víno, Zralé víno i Mladé víno duetu Macourek – Vorlíček, dzięki której wielu „Prażan” dowiedziało się, że wino powinno się najpierw oglądać pod światło, później wąchać, a w końcu wypić mały łyk i lekko tylko smakować językiem. Nie można również zapomnieć o lubianym w Czechach serialu telewizyjnym Slovácko sa nesúdí, w którym główne role grali Josef Kroner i Oldřich Velen.
Natomiast filmy Młode wino i 2 młode wina łączą w sobie klimat Moraw Południowych oraz trend filmowych opowieści winiarskich.
2 MŁODE WINA – KONTYNUACJE FILMOWE
W Republice Czeskiej kontynuacje tytułów, które odniosły sukces, należą raczej do rzadkości. Do czasu, aż pojawiło się Młode wino. Co zatem, patrząc przez pryzmat drugiej części, było w nich tak wyjątkowego?
Film opowiadający historię dwóch kolegów, którzy w fantastycznej scenerii winnych regionów Moraw doznają olśnienia i uświadomią sobie, co jest w życiu ważne cieszył się największym powodzeniem wśród czeskich filmów kinowych w pierwszej połowie 2008 roku. Obejrzało go około 360 tysięcy widzów. Dodatkowo napisana przez Richarda Krajčo piosenka przewodnia filmu zatytułowana Atentát była przez sześć tygodni najczęściej granym utworem w czeskich stacjach radiowych. Odniesiony sukces, duże możliwości scenariuszowe oraz jasne podejście producentów sprawiły, że kontynuacja Młodego wina stała się wręcz koniecznością. „Dwójka” powinna jednak prześcignąć „jedynkę”.
W 2 młodych winach znaleźć można wszystkie najważniejsze atuty „jedynki”. Letnia poetyka i beztroska, sympatyczni bohaterowie, wino jako temat wiodący oraz urokliwe tereny Moraw Południowych i ich winnic. W 2 młodych winach położono także nacisk na większą dynamikę filmu, w którym nie brakuje płonących kaskaderów, samochodów wylatujących z drogi oraz upadków i skoków ze skały. Łakomym kąskiem dla widzów jest jednak jeszcze atrakcyjniejsza obsada i więcej lubianych aktorów, niż proponowała jedynka.
„Naszym zdaniem jednym z ważnych elementów składających się na sukces Młodego wina była obsada” – mówi producent Tomáš Vican. „Młode i nieznane jeszcze publiczności twarze zestawiliśmy z popularnymi aktorami. Tej samej zasady chcieliśmy się trzymać w 2 młodych winach.”
Zobaczy trailer filmu – TUTAJ.
INFORMACJE Z PLANU, SCENY AKCJI, STATYSTYKI I CIEKAWOSTKI
Kilkumiesięczny okres zdjęciowy był czymś więcej niż wyłącznie pracą, pracą i jeszcze raz pracą. Rosyjski reżyser Vlad Lanné odgrażał się jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć, by aktorzy i sztab nie liczyli, że będą to wyłącznie miło spędzone wakacje. „Po podliczeniu okazało się, że w całym okresie zdjęciowym wypiliśmy 1000 litrów wina, 30 litrów whiskey i 3 litry rumu“ – wyliczał na palcach producent Adam Dvořák. Jednak nawet w regionie nierozerwalnie z winem związanym, aktorzy i członkowie sztabu mogli sobie pozwoli na kieliszek alkoholu dopiero wieczorem, po skończonym dniu zdjęciowym. Tempo pracy było nieubłagane. Choćby dlatego, że w czasie zdjęć padło 3423 klapsów.
Kompozytorem muzycznego motywu przewodniego filmu 2 młode wina, zatytułowanego cyRáno, jest podobnie jak poprzednio, Richard Krajčo z zespołu Kryštof.
W rolach głównych zobaczymy wszystkich aktorów znanych z pierwszej części Młodego wina, a więc Terezę Voříškovą, Lukáša Langmajera, Kryštofa Hádka, Lubomíra Lipskiego, Václava Postráneckiego i Mirka Táborskiego. Widzowie mogą się też cieszyć na spotkanie zupełnie nowych postaci i odtwarzających je popularnych aktorów, tym bardziej, że niektóre z nich będą niezwykle ważne dla fabuły filmu. Pikanterii 2 młodym winom dodają także osoby Jiřego Korna, Jiřego Kramola, Jany Švandovej, Jana Antonína Duchoslava i Jany Pidrmanovej.
Dla grającego dziadka Lubomíra Lipskiego jest to jego setna, jubileuszowa rola.
Zdjęcia do filmu 2 młode wina rozpoczęły się na przełomie maja i czerwca w okolicach Pragi. Później cały sztab przeniósł się na miejsce najbardziej oczekiwane, czyli w rejony południowomorawskich słonecznych winnic i piwniczek winnych, gdzie rozgrywa się zasadnicza cześć opowieści. Pod koniec okresu zdjęciowego cały sztab wrócił do Czech Środkowych, do gminy Mořinka pod Pragą, gdzie kręcono część ujęcia we wnętrzach. Natomiast praca nad niezapomnianymi scenami finałowymi wymagała przeniesienia całego sztabu do kamieniołomów.
Na fakt, że 2 młode wina będą bardziej sensacyjne niż pierwsza część, wskazywał już choćby to, że zdjęcia do filmu rozpoczynały się i kończyły scenami akcji. Nie zabrakło dzikiego pościgu, jazdy po poręczy, upadków, latających noży, którymi Jiří Krampol rzucał w Lukáša Langmajera, czy w końcu płonących postaci. Realizacja zdjęć do filmu rozpoczęła się od słów: „Na komendę NÓŻ wszyscy odwracają się w prawo, chór milknie ze zdziwienia. Kamera!“ – wypowiedzianych przez reżysera Vlada Lanné w ogrodzie willi w Klánovicach pod Pragą, gdzie powstawały pierwsze zdjęcia do filmu.
Jirka, którego podobnie jak w pierwszej części, gra Lukáš Langmajer, pracuje jako kelner w pensjonacie, gdzie wdaje się w romans z młodą, atrakcyjną dziewczyną. Tym razem jednak źle trafił. Ojciec dziewczyny, grany przez Jiřego Krampola, jest właścicielem pensjonatu, w którym Jirka pracuje, i inaczej sobie wyobraża kandydata do ręki córki. „Mam nadzieję, że nie zdradzę zbyt wiele mówiąc, że Jirce uda się uciec i zdecyduje się pojechać do Honzy, który w międzyczasie, w morawskiej winnicy dziadka, stara się zostać winiarzem i usiłuje produkować wino słomkowe“ – uściślał informacje na temat filmu jeden z jego producentów, a jednocześnie montażysta, Adam Dvořák, w chwili, kiedy płonący kaskaderzy ścigali Lukáša Langmajera po ogrodzie pensjonatu.
Także ostatnie dni zdjęciowe przebiegały w podobnie sensacyjnej atmosferze, jak pierwsze. Na ostatnie dni okresu zdjęciowego zaplanowane zostały takie wydarzenia jak upadek z dachu Lukáše Langmajera, przelot Citroena przez przydrożny billboard oraz sceny, w których Kryštof Hádek i Lukáš Langmajer spadają, po czym zwisają ze skały. „Sceny tego typu zostawiliśmy sobie na koniec. Na wypadek, gdyby komuś coś się przytrafiło, ponieważ wtedy większość scen byłaby już być gotowa, a do scenariusza dopisalibyśmy tylko sceny pogrzebu“ – żartował jeden z producentów, Tomáš Vican dokładnie w chwili, kiedy zawieszeni na linach Hádek i Langmajer, zupełnie bez entuzjazmu przygotowywali się do scen na skale.
Jedynym, który doznał jakichkolwiek obrażeń, był aktor Miroslav Táborský. Podczas biegu po mniej więcej metrowej wysokości murze nieszczęśliwie się poślizgnął i z obrażeniami kolana został karetką odwieziony do szpitala. Jednak nie upłynął nawet tydzień, a Miroslav Táborský już ponownie wcielał się w rolę winiarza-chemika Kozdery. „Pan Táborský to prawdziwy profesjonalista, zagrał wszystkie swoje sceny, jak gdyby nic się nie stało“ – dodał Tomáš Vican.
Podczas zdjęć do filmu 2 młode wina obrażenia odniósł nie tylko aktor. Dostało się całemu sztabowi, przede wszystkim dlatego, że pogoda wyjątkowo sprzyjała filmowcom. „Prawdziwie 
ulewne deszcze zaczęły się dopiero 20 minut po zakończeniu zdjęć“ – mówi Adam Dvořák. Jednak dla wszystkich, którzy nie byli porządnie przygotowani na piekące słońce, piękna pogoda oznaczała spaloną skórę na plecach, rękach, twarzy, nosie, uszach… „W czasie zdjęć zużyliśmy około 10 litrów specyfików na poparzenia słoneczne. A kremu do opalania było jeszcze więcej, około 30 litrów“ – wylicza Adam Dvořák.
Oczywiście zdjęcia do filmu „2 młode wina” nie były wyłącznie pasmem nieszczęść. Nikomu nic się nie stało nawet w chwili, kiedy jeden z producentów musiał zastępować profesjonalnych kaskaderów. „Dublowałem Langmajera podczas upadku na rowerze – wspomina Adam Dvořák – Tylko dlatego, by nie trzeba było wzywać kaskadera. Dublowałem też Hádka i Krampola podczas jednej ze scen jazdy samochodem, a nawet – przebrany w sukienkę – dublowałem Marię. Ponieważ jednak sukienka była za mała, z tyłu zlepiono ją taśmą klejącą“.
Zdjęcia kręcone były głównie w Czechach i na Morawach, ale ponieważ plan zdjęciowy znajdował się blisko granicy z Austrią, filmowcy wybrali się również do sąsiadów. „Pojechaliśmy do Austrii nakręcić jedno ujecie“ – mówi Tomáš Vican. Cały film można zatem uznać za idealnie europejski. Reżyserem jest Rosjanin, operatorem Austriak, wśród członków sztabu mieliśmy także Greka. Jednak wszyscy świetnie się dogadywaliśmy.
Vlad Lanné – reżyser
Urodził się 17 listopada 1970 w Sankt Petersburgu i podobnie jak reżyser pierwszej części Młodego wina, Tomáš Bařina, czy sławny reżyser Ridley Scott, swój styl wizualny szlifował pracując w reklamie. Realizował spoty reklamowe zarówno w Czechach, jak i w swojej ojczyźnie, zaś z jego usług korzystała między innymi Coca-Cola, Microsoft, Toyota czy praskie ZOO. Vlad Lanné ukończył reżyserię na praskiej FAMU, oprócz tego studiował również w Instytucie Filmowym w Sankt Petersburgu. W czasie studiów nakręcił pięć krótkich filmów, a jego pełnometrażowy film zatytułowany Happy End otrzymał wiele nagród, między innymi na festiwalu Art Film Festival. Na festiwalu FAMU FEST, jako twórca tego właśnie filmu, otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera, zaś sam film otrzymał nagrody dla najlepszego filmu i za najlepszy dźwięk.
Jak wyglądała pana droga z Rosji na praską FAMU? Dlaczego zdecydował się pan na studia filmowe właśnie w Republice Czeskiej?
Po raz pierwszy dowiedziałem się o FAMU jeszcze podczas studiów filmowych w szkole w Petersburgu. Miałem już scenariusz swojego filmu dyplomowego, którego akcja miała się rozgrywać w Czechach i chciałem go zrealizować, jako koprodukcję obu szkół. Ówczesny dziekan FAMU, Jan Bernard, był pozytywnie nastawiony do tego projektu. Ale był to rok 1995, a moja petersburska szkoła zaczęła przeżywać problemy, wszędzie panował chaos, a szkoła walczyła o przetrwanie. Nie mieli zatem ochoty zajmować się jakąś międzynarodową koprodukcją. Co więcej, nasz profesor Semen Aranovich ciężko zachorował, wyjechał do Niemiec na leczenie i niedługo potem zmarł. Przyszłość naszego roku była niejasna, zatem postanowiłem rzucić studia i wyjechać do Pragi, gdzie już od dłuższego czasu mieszkali moi rodzice.
Z kim pan był na roku?
Najpierw byłem na roku, którego opiekunem był pan Jireš, a spośród kolegów wymienić mogę Karla Janáka, Karin Babinską, Martina Dolenskiego… Potem wyjechałem na rok do Rosji na plan zdjęciowy, a kiedy wróciłem, trafiłem pod opiekę pani Chytilovej. Byłem na roku zupełnie sam, ponieważ wszyscy studenci z tego roku zostali już wcześniej wyrzuceni ze szkoły.
Czy pański wielokrotnie nagradzany studencki film Happy End pomógł panu w karierze?
Z jednej strony tak. Jeżeli bowiem pierwszy film odniesie sukces, rosną szanse na przebicie się w środowisku i zwiększa się szansa na pracę pełnoetatowego reżysera. Dzięki niektórym scenom z Happy Endu dostałem pierwszą w swojej karierze propozycję nakręcenia reklamy, która do dziś jest dla mnie podstawowym źródłem utrzymania. Z drugiej strony specyficzna stylizacja narracji w Happy Endzie wprawia niektórych producentów w przekonanie, że w każdym moim następnym filmie będzie się śpiewać, tańczyć i szczękać zębami. Elementy te pojawią się, jeśli będzie tego wymagał scenariusz i gatunek. Czasami mówię sobie, że nie powinienem był zaczynać od Happy Endu. Że miałem zacząć od Młodego wina.
Jak to jest kręcić kontynuację filmu? Brał pan pod uwagę styl reżysera, który nakręcił pierwszą część Młodego wina? A może druga część będzie popisem wyłącznie pańskiego stylu?
Druga część będzie popisem mojego stylu wyłącznie w wersji reżyserskiej, którą widzowie być może będą mieli okazję zobaczyć jako bonus na DVD. W dystrybucji kinowej pojawi się wersja, na której ostateczny kształt miało wpływ wiele osób – producenci, montażysta oraz widzowie obecni podczas pokazów pierwszych wersji roboczych. W wersji ostatecznej udało się styl Tomáša Bařiny całkiem zgrabnie połączyć i spoić z moim stylem.
Podczas pracy nad drugą częścią nie naciskałem na ścisłe trzymanie się stylu „jedynki”, choćby dlatego, że życie głównych bohaterów uległo w tym czasie zmianie.
Jak się panu podobała atmosfera Moraw Południowych będących niezwykle ważnym elementem filmu?
A czy ta atmosfera, wraz ze wszystkimi tymi wspaniałymi miejscami, słońcem, winem, niesamowicie otwartymi ludźmi, mogłaby mi się nie podobać?!?
Czy starał się pan stłumić siłę oddziaływania Moraw, czy może przeciwnie – chciał pan ją maksymalnie podkreślić?
Oczywiście wspólnie z operatorem staraliśmy się jak najlepiej ją wykorzystać. Nawet kręciliśmy ujęcia prawdziwych winiarzy i winnic, dzięki czemu film zyskał potrzebny koloryt i wrażenie prawdziwości.
Jakie ma pan plany na przyszłość? Ma pan już następną propozycję pracy nad filmem fabularnym? W Rosji czy w Czechach?
Mam kilka własnych scenariuszy i chciałbym je w końcu zrealizować. Akcja części z nich osadzona jest w Czechach, więc musiałbym je realizować na miejscu. Przyznaję też, że ponieważ moja córka jest jeszcze za mała na podróże, chciałbym przynajmniej przez jakiś czas to wykorzystywać i pracować w Czechach, w pobliżu swojej rodziny.
Przed rozpoczęciem zdjęć odgrażał się pan, że aktorzy nie mają co liczyć na przyjemne wakacje w piwniczkach winnych. Jak zdjęcia wyglądały w rzeczywistości?
Dotrzymałem danego słowa. Z całą pewnością nie były to wakacje. Mieliśmy mało czasu, a częste zmiany pogody niejednokrotnie zmuszały nas do wprowadzania zmian w planie zdjęć. Poza tym podczas zdjęć kilku aktorów uległo wypadkom i musieliśmy znaleźć sposób, jak dokończyć zdjęcia z ich udziałem tak, by widzowie nie zauważyli obrażeń.
